Η δική μου Ιθάκη…

Η δική μου Ιθάκη…

Posted on 05/09/2011by melita

Αν με θυμάσαι μίλα μου
κι αν με λυπάσαι δωσ’ μου τα μάτια σου ,να βλεπω,να σωθώ
δροσιά στον πυρετό μου

Μέσα απ’ τα μάτια σου τα δυο 
εξερευνω,παρατηρω
βλέπω τον κόσμο όλο
κρατιέμαι και από που να κρατηθώ…

Αγέρι στα πανιά μου και θύμηση γλυκιά
στο δρόμο για το γυρισμό το δρόμο της Ιθάκης
οδεύω προς Παράδεισο απ’ την κόλαση του Δαντη
το δρόμο που και ο Οδυσσεας εγυρεψε ένα γλυκό σ’ αγαπώ
και τον γυρεύει ακόμη…

Σαν πουλί σχίζεις τους αιθέρες
σαν αίμα φλογερά ρέεις στις φλέβες μου 
γεύση αλμύρας έχουν τα φιλιά σου
γεύομαι και ξεχνάω…
λόγια γλυκά μου ψιθυρίζεις στο αυτί
φωνή ηδονικη,ανασα καυτή 
σαν τραγούδι σειρήνων κάθε λέξη που βγαίνει από τα χείλη σου…κάθε αναστεναγμός σου
σε ακούω και ξεχνώ…
Το άγγιγμα σου με ταξιδεύει 
μικρό σκαρί είμαι και παλεύω στα κύματα του έρωτα σου
πολεμώ και ξεχνάω…
Ήπια τα φιλιά και γεύτηκα τους καρπούς της ηδονής που μου προσφέρεις
πιο γλυκοί και από τα φρούτα των Λωτοφάγων
νοσταλγώ και ξεχνώ…τον γυρισμό της πατρίδας….

Εσύ είσαι τώρα η πατρίδα μου…η Ιθάκη μου…

melita 3/08/09

Posted in Σταλαγματιές ψυχής & ονείρων ή απλά οι σκέψεις μου... | Tagged πάθος, παράδεισος, πατρίδα, σ' αγαπώ, σε σκέφτομαι, τραγούδι σειρήνων, φιλιά, Δάντη, Ιθάκη, Λωτοφάγοι, Οδυσσέας, Σκέψεις, έρωτας, αγάπη, γυρισμός, η δική μου Ιθάκη, κόλαση, λόγια αγάπης, μου λείπεις, ξεχνάω | 2 σχόλια