Ψυχή μου στάζεις το Μελάνι στην Πένα.
You, my Soul dripping Ink in Pen.
Να γελάς όταν δακρύζω
να χαίρεσαι κι όταν πονώ.
Αν είπα απ’ το ταξίδι γυρίζω
ψέματα λέω κοντά σου Γυρνώ.
να χαίρεσαι κι όταν πονώ.
Αν είπα απ’ το ταξίδι γυρίζω
ψέματα λέω κοντά σου Γυρνώ.
Να ελπίζεις όταν χάνω
ν’ αγαπάς κι ότι δεν αγαπώ.
Αν έδειξα πως ακόμη ψάχνω
βρήκα μαζί σου το λόγο να Ζω.
ν’ αγαπάς κι ότι δεν αγαπώ.
Αν έδειξα πως ακόμη ψάχνω
βρήκα μαζί σου το λόγο να Ζω.
Να κοιμάσαι όταν ξυπνάω
ν’ ονειρεύεσαι κι ότι λαχταρώ.
Αν ένιωσες πως δεν σ’ αγαπάω
μες την καρδιά μου βαθειά σε Φυλώ.
ν’ ονειρεύεσαι κι ότι λαχταρώ.
Αν ένιωσες πως δεν σ’ αγαπάω
μες την καρδιά μου βαθειά σε Φυλώ.
Ν’ αγγίζεις ότι δεν τολμάω
να βλέπεις όσα δεν μπορώ να δω.
Αν είδες με τα φτερά μου ότι πετάω
λάθος κατάλαβες μ’ εσένα μόνο Πετώ.
να βλέπεις όσα δεν μπορώ να δω.
Αν είδες με τα φτερά μου ότι πετάω
λάθος κατάλαβες μ’ εσένα μόνο Πετώ.
Να περιμένεις ότι φιλοδοξώ
ζήσε όσα δεν έζησα κι ότι ποθώ.
Ν’ αντέξεις το βάρος αν παραιτηθώ
γίνε στήριγμά μου γερά να Kρατηθώ.
ζήσε όσα δεν έζησα κι ότι ποθώ.
Ν’ αντέξεις το βάρος αν παραιτηθώ
γίνε στήριγμά μου γερά να Kρατηθώ.
Θέλω να ‘σαι όρθιος όταν γονατίζω
ακόμη πιο δυνατός να ‘σαι όταν λυγίζω.
Σαν με κρατάς σφιχτά να σου ζωγραφίζω
με χρώματα απαλά της αγάπης να Σ’ αγγίζω.
ακόμη πιο δυνατός να ‘σαι όταν λυγίζω.
Σαν με κρατάς σφιχτά να σου ζωγραφίζω
με χρώματα απαλά της αγάπης να Σ’ αγγίζω.
Να ‘χεις τον Ήλιο κι εγώ το Φεγγάρι
να ‘χεις την Άνοιξη στον κρύο Φλεβάρη.
Αν αισθάνεσαι μόνος θυμήσου πάλι εμένα
ψυχή μου εσύ στάζεις, το μελάνι στην Πένα.
να ‘χεις την Άνοιξη στον κρύο Φλεβάρη.
Αν αισθάνεσαι μόνος θυμήσου πάλι εμένα
ψυχή μου εσύ στάζεις, το μελάνι στην Πένα.
Ποίηση: Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.
Τετάρτη, 20 Ιουλίου 2011
