ΣΤΟ ΔΙΚΤΥ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΣΟΥ

Στο δίχτυ της ανάγκης σου..

                                          

Όποτε θέλεις έρχεσαι και φεύγεις
ανάβεις τις φωτιές κι έπειτα βρέχει.
Πάνω που πάω λίγο να σε χορτάσω
δεν προλαβαίνω να σε ξεχάσω ..
Είναι ένας έρωτας αυτό που νιώθω
είναι μεγάλη λατρεία αυτός ο πόθος.
Είναι ανήθικο, είναι απάτη να λες πως 

μ’ αγαπάς δίχως να κάνεις κάτι..
Ποιος είσαι εσύ που τις ώρες μου θα σπαταλάω;
Ποιος είσαι εσύ που για σένα θα ξαγρυπνάω;
Χωρίς να τ’ αξίζεις για σένα να πονάω
Και να βρίζω την τύχη μου
που σ’ αγαπάω..

~ από Maria Pepikidou στο 01/07/2010.

Αναρτήθηκε στις ΠΟΙΗΣΗ